Κουλουράκια με μαρμελάδα


Πέρασα ένα πολύ όμορφο βράδυ χτες με φίλους από μακρυά. Σήμερα με έπιασε μια κατάθλιψη όταν διάβασα σε μια εφημερίδα ότι ψηφίζουν όσοι έχουν γεννηθεί το 1991!!!!!! Αν είναι δυνατόν! Σαν χτες ήταν που ψήφισα για πρώτη φορά! Τότε βέβαια είχα μεγάλη χαρά, τώρα απλώς βαριέμαι!!!!

Λοιπόν ας ξαναγυρίσουμε στο σκοπό αυτού του blog. Κουλουράκια εύκολα με μαρμελάδα της αρεσκείας μας.

χρειαζόμαστε

2 φλιτζάνια αλεύρι
3/4 κουταλάκι σόδα
1/2 κουταλάκι αλάτι
3/4 φλιτζάνι καστανή ζάχαρη
1/2 φλιτζάνι βούτυρο ή μαργαρίνη
1 αυγό
1 κουταλάκι άρωμα βανίλιας
2 κουταλάκια λικέρ της αρεσκείας μας

ζάχαρη
μαρμελάδα

Ανακατεύουμε το αλεύρι με τη σόδα και το αλάτι. Σε ένα μπολ χτυπάμε τη ζάχαρη, το βούτυρο, το αυγό , τη βανίλια και το λικέρ. Ρίχνουμε το αλεύρι και ανακατεύουμε Παίρνουμε κουταλιές από το μείγμα και τις πλάθουμε σε μπαλάκια. Τα βάζουμε σε ταψί που έχουμε στρώσει με αντικολλητικό χαρτί. Με το δάχτυλο μας ή με οτιδήποτε στρογγυλό κάνουμε μια λακουβίτσα στο κέντρο σε κάθε κουλουράκι. Πασπαλίζουμε κάθε κουλουράκι με λίγη ζάχαρη. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο 180-190β για 10 λεπτά περίπου. Όταν κρυώσουν βάζουμε μαρμελάδα στη λακουβίτσα. Ανάλογα το μέγεθος γίνονται περίπου 25-30 κουλουράκια.

16 σχόλια:

  1. Αχ...μη λες τετοια γιατι θα με πιασει κι εμενα καταθλιψη...Από λίγο να ψήφιζε κι η κόρη μου... Πιάσε ένα μπισκοτάκι για την κατάθλιψη...:-)
    (και μετά δες μέιλ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι έγινε βρε κορίτσια??
    Τι κατάθλιψη αυτή λες και ... είμαστε με το ένα πόδι έτοιμες προς αποχώρηση??
    Και μένα παρα λίγο να ψήφιζε ο γιος μου ο μικρός, το "μωρό" μου δηλαδή;-)
    Αντε, φέρτε κανένα κουλουράκι να ευθυμήσουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εμένα με πιάνει κατάθλιψη που ψηφίζουν κι αυτοί που είναι "1991" χρονών,όσο για μένα έχω διαγράψει το πότε πρωτοψήφισα κι έτσι είναι μια χαρά!!!χαχαχαχα
    Πίνω καφέ και πήρα κι ένα κουλούρι αν και δεν το συνηθίζω αυτά λόγω μαρμελάδας όμως.....
    Καλή ψήφο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αχ εμένα που ψηφίζουν και οι 2 κόρες τι να λέω;
    Για να μου περάσει ο καημός λοιπόν θα πάρω 2-3 κουλουράκια να τα ευχαριστηθώ αύριο πρωί με τον καφέ μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συμφωνώ με την Ξανθή, όταν βλέπω στα εκλογικά κέντρα να φέρνουν σηκωτούς στην κυριολεξία, ανήμπορους ηλικιωμένους για να μην χάσουν καμιά ψήφο, μου στρίβει..... Παθαίνω υπογλυκαιμία και χρειάζομαι γλυκό!!!
    Να σαι καλά βρε μεγαλομαμά μου, που τα είχες πρόχειρα και πήρα 2-3 (1 τι να μου κάνει;) και ηρέμησα....
    Φιλάκια :)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. kiki, ευχαριστώ;-)
    Τι να πω και εγώ που τα παιδάκια μου ψηφίζουν και τα δύο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΕΛΕΝΑ, εμένα το «μικρό» μου έχει ψηφίσει 3 φορές τώρα! Αχ, πως περνάνε τα χρόνια! Καλή Εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ξανθή, έχεις δίκιο, είναι ένα πολύ θλιβερό θέαμα! Καλή εβδομάδα σου εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ο χρόνος έρχεται και φεύγει Big Mama, απλώς μάλλον πρέπει να αρχίσουμε να τον "αποδεχόμαστε" με πιο ανοιχτή διάθεση για να μπορεί να μας δώσει αισιοδοξίο και χαμόγελο με την σειρά του. Σ'αυτό το συμπέρασμα έχω καταλήξει τελευταίως μετά απο πολλά προσωπικά δικά μου γεγονότα. Λογική, αίσθηση του μέτρου και αισιοδοξία μας χρειάζεται...
    Γι' αυτό μόνον δυο μπισκοτάκια για μένα με τον πρωινό καφέ μου. Είπαμε λογική!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. EYH, πραγματικά είναι και θλιβερό και αστείο μαζί! Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Betty, καλημέρα, άστα, τα χρόνια περνάνε και δεν το καταλαβαίνουμε. Η κόρη μου είναι 26 και ο γιός 21! Αχ, δώστε ένα κουλουράκι και σε μένα παιδιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Penelope, φυσικά έχεις δίκιο, με χιούμορ περισσότερο τα λέω αυτά! Καλή εβδομάδα σου εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Λατρεύω τη μαρμελάδα και εγώ και το κοριτσάκι μου (φάινεται είναι στο DNA!), οπότε θα πάρω δύο κουλουράκια απαραιτήτως!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Amelie, να το χαίρεσαι το κοριτσάκι σου και εμείς την θέλουμε τη μαρμελάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αγαπητή μου τα κουλουράκια σου ήταν μεγάλη παρηγοριά για εμένα το πρώτο βράδυ που έφυγε ο γιός μου να πάει σε άλλη πόλη για σπουδές. Ημουν μόνη μου και η απουσία του στο σπίτι οδυνηρή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή