Η αγαπημένη μας τούρτα εύκολη, γρήγορη και πεντανόστιμη. Η ανάρτηση πήρε ένα ρετούς αλλά δεν μου πήγαινε η καρδιά να σβήσω την φωτογραφία από τον πρώτο χρόνο του blogging. Η τελευταια φωτογραφία λοιπόν είναι από εκείνα τα χρόνια. 
 
 
 

Η δεύτερη τούρτα που είχαμε το Πάσχα είναι ακόμα πιο εύκολη από την πρώτη. Μοιάζει λίγο με τον κορμό ψυγείου αλλά είναι διαφορετικό σε γεύση. Γίνεται και κορμός αλλά εγώ έκανα τούρτα για να ταϊσω το πλήθος. Η συνταγή της Χαράς που το κάνει με oreo και από ότι μου έχει πει το λένε και dirt cake.

Χρειάζεται:

800 γρ  γεμιστά μπισκότα σοκολάτας με βανίλια σε κομματάκια
400-500 γρ κρέμα γάλακτος
1 κ.σ. άχνη ζάχαρη
1 κ. γλ. εκχύλισμα βανίλιας (προαιρετικό)

Χτυπάω την κρέμα με την άχνη και τη βανίλια μέχρι να πήξει. Ανακατεύω τη σαντιγύ με τα μπισκότα να γίνει ένα μείγμα.  
Το στρώνω σε φόρμα για τούρτα, αφού την έχω καλύψει πρώτα με διαφανή μεμβράνη, για να μπορώ να τη βγάλω εύκολα μετά. Τη βάζω στην κατάψυξη να παγώσει. (Μπορώ να την φτιάξω και τις προηγούμενες μέρες.)
 
 


Αφού παγώσει την αναποδογυρίζω εύκολα και για στόλισμα βάζω ή σαντιγύ ή γλάσσο σοκολάτας. Εγώ έφτιαξα ένα είδος κρέμας γκανάς με:

200 γρ κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά
200 γρ κουβερτούρα
1 κουταλάκι μέλι
 
Μπορούμε απλώς να λιώσουμε κουβερτούρα με λίγο βούτυρο και να την απλώσουμε σε ακανόνιστα σχήματα.


Την άφησα λίγο να κρυώσει και την έστρωσα από πάνω. Αυτή η κρέμα απλώνεται πολύ εύκολα. Την έβαλα πάλι στην κατάψυξη. Τα μπιχλιμπίδια από πάνω τα έβαλα τελευταία ώρα.
Μη σας αποθαρρύνει το ελλιπές στόλισμα. Πρώτα από όλα βιαζόμουνα και ύστερα ο σύζυγος που είναι καλύτερος στα καλλιτεχνικά, έψηνε αρνί! Πάντως είναι νοστιμότατη! Μπορεί να σας το βεβαιώσει και ο ανιψιός μου που όλο αυτό το γλυκό ζητάει!
 

800 gr oreo cookies
400-500 gr whipping cream
1 tbsp powdered sugar
1 tsp vanilla extract (optional)

Beat the cream with the powdered sugar and vanilla until it thickens. Break the oreos in small pieces and mix them with the cream.

Turn mixture into a spring form pan layered with clear plastic wrap, cover and put in the freezer.
Με αφορμή την ανάρτηση της φίλης ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ για κωκάκι θυμήθηκα ένα αστείο περιστατικό που συνέβη όταν ήμουν περίπου 14-15 χρονών (πολλά πολλά χρόνια πριν)

Εκείνη την εποχή λοιπόν όλοι της ηλικίας μου αλληλογραφούσαμε με διάφορα παιδιά από άλλες χώρες με κάτι χαρτάκια που συμπληρώναμε, αν θυμάται κανείς. Τέλος πάντων μια φίλη μου που αλληλογραφούσε με ένα κορίτσι από την Αμερική, την προσκάλεσε το καλοκαίρι και εκείνη ήλθε. Πήγαμε λοιπόν σε θερινό σινεμά. Τα θερινά σινεμά της γειτονιάς εκείνη την εποχή , καμία σχέση με τα σημερινά. Χάλια καρέκλες και όσο για καντίνα ....τσιπς, σάμαλι, κωκ, της συμφοράς (το δικό μας τουλάχιστον)!

Την ρωτήσαμε λοιπόν αν ήθελε κάτι από την καντίνα.
Το κορίτσι λέει "I'll take a coke". Εμείς φυσικά που δεν ξέραμε τότε ότι τη κόκα κόλα τη λένε έτσι, νομίζαμε πως εννοούσε κωκ. Και έγινε ο πιο σουρεαλιστικός διάλογος της εποχής. Της λέει η φίλη μου: You'd better not. I don't think they are fresh. Το κορίτσι μας κοίταζε με μάτια όλο απορία.... It's not possible!
5 τρελές να προσπαθούν να της εξηγήσουν ότι δεν κάνει να πάρει κωκ γιατί μπορεί να την πειράξει και εκείνη να μη μπορεί να καταλάβει γιατί η κόκα κόλα δεν είναι φρέσκια! Στο τέλος παραιτήθηκε και δεν πήρε τίποτα.
Κάθε φορά που το θυμόμαστε με τη φίλη μου ακόμα γελάμε.
Καλά περάσαμε γενικά και η κούραση είναι πάντα μικρότερη όταν είσαι ανάμεσα σε αγαπημένα πρόσωπα. Η Δευτέρα ήταν μέρα μαζέματος και ξεκούρασης γιατί φαντάζεστε όλοι τι γινότανε στο σπίτι μετά από δύο συνεχόμενες μέρες γιορτής.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά σήμερα από το πρωί γυρνάμε με την κόρη στα μαγαζιά γιατί έχει άδεια και αποφάσισε να ψωνίσει! ΤΑ ΠΟΔΑΡΑΚΙΑ ΜΟΥ!!!!!!

Μια χαρά έγινε και η μαγειρίτσα, παρόλο που δεν είχα ξανακάνει. Η φασαρία έτσι κι αλλιώς είναι στη προετοιμασία.
Την Κυριακή τα κρέατα είχαν την τιμητική τους. Αλλά και τα γλυκά, μια που εκτός των άλλων ήταν και τα γενέθλια του άλλου μου μισού! Δεν ήταν δύσκολα τα γλυκά μου, γιατί δεν είχα πολύ χρόνο να αφιερώσω καμιά από τις δύο μέρες.
Η τούρτα του αγαπημένου ήταν μια πολύ απλή και ελαφριά τούρτα φράουλας με σαβαγιάρ.

Χρησιμοποίησα:
Σαβαγιάρ
Σαντιγύ
Γιαούρτι
Φράουλες
Ζελέ φράουλας

Από την προηγούμενη είχα καθαρίσει τις φράουλες και τις έβαλα με ζάχαρη, πολύ λίγο νερό και λίγο κονιάκ σε ένα μπολ.
Την επομένη έστρωσα τα σαβαγιάρ σε φόρμα τούρτας χωρίς τον πάτο και τα ράντισα με το ζουμί που έβγαλαν οι φράουλες. Έστρωσα τη σαντιγύ ανακατεμένη με το γιαούρτι σε ποσότητες 2 προς 1 και από πάνω φράουλες. Μετά τη δεύτερη στρώση σαβαγιάρ, πάλι σαντιγύ με γιαούρτι και μετά το στόλισα με τις υπόλοιπες φράουλες. Έριξα τριμμένο αμύγδαλο στα κενά και από πάνω έβαλα ζελέ φράουλα που είχε λίγο παγώσει. Ένα τόσο εύκολο γλυκό θέλει και καλύτερο στόλισμα για να δείξει. Στο πλάι έκανα μια διακόσμηση που είχα δει σε ένα αμερικάνικο περιοδικό που είναι σαν πλέξη καλαθιού, αλλά δυστυχώς η βιασύνη μου και ο λίγος χρόνος που είχα, είχαν σαν αποτέλεσμα να μην βγει καλά καμιά φωτογραφία, ούτε καν της τούρτας.
Θα επανέλθω με άλλη τούρτα σύντομα!

Χρόνια Πολλά σε όλους!


Αγαπημένοι νέοι φίλοι!

Ξαφνική αλλαγή σχεδίων με αναγκάζει να μείνω μακρυά από τα blogs γρηγορότερα από όσο περίμενα. Αφήστε που θα φτιάξω για πρώτη φορά μαγειρίτσα! Πάντα την έφτιαχνε η μαμά μου και αργότερα ένα αγαπημένο πρόσωπο. Εμείς έχουμε αναλάβει τα της Κυριακής.
Ξαφνική αδιαθεσία του αγαπημένου προσώπου και βρίσκομαι τώρα εγώ ανακατεμένη και με έντερα, συκωταριές και τα σχετικά! Θα επανέλθω δριμύτερη μετά το Πάσχα.

Εύχομαι σε όλους καλή Ανάσταση, Καλό Πάσχα και ο καθένας να έχει ότι επιθυμεί!
Kalh anastash


Update!!!
Πόσα πράγματα έχουν αλλάξει από τότε! Η Χαρά έγινε συνblogger αργότερα (άσχετα που δε γράφει τώρα τελευταία)  αυτή η μηλόπιτα έχει γίνει και ξαναγίνει, όλος ο κόσμος τώρα πια φτιάχνει παρόμοιες και εγώ έχω μείνει με τη φωτογραφία του 2009 και κάθε φορά που θέλω να φωτογραφίσω την τρώνε πριν προλάβω. 
Είναι κρίμα όμως να πάει χαμένη αυτή η τόσο εύκολη και νόστιμη συνταγή. 




Η καλή μου φίλη (τι φίλη, αδελφή) Χαρά από τη Β. Αμερική, πολλές φορές μου έχει δώσει συνταγές της και τις κάνω χρόνια τώρα. Σήμερα θα φτιάξω apple crisp, ένα γλυκό με μήλα. Μηλόπιτα δεν το λες, μοιάζει όμως και αν αντί για βούτυρο βάλουμε μαργαρίνη, είναι και νηστίσιμο. Φυσικά αν θεωρήσουμε τη μαργαρίνη νηστίσιμη. Στο ίντερνετ υπάρχουν πολλές συνταγές apple crisp, εγώ χρόνια τώρα κάνω τη δική της.


Υλικά
8 μήλα
1 φλιτζάνι ζάχαρη άσπρη
1/2 κουταλάκι κανέλα
1/4 κουταλάκι μοσχοκάρυδο
2 φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 φλιτζάνι καστανή ζάχαρη
3/4 φλιτζανιού βούτυρο ή μαργαρίνη

Κόβουμε τα μήλα σε φέτες και τα ανακατεύουμε με λεμόνι για να μη μαυρίσουν. Μετά τα ανακατεύουμε με την άσπρη ζάχαρη, κανέλα, μοσχοκάρυδο και τα βάζουμε σε βουτυρωμένο ταψί. Χτυπάμε το βούτυρο που το έχουμε αφήσει έξω να μαλακώσει κάπως, με τη καφέ ζάχαρη και το αλεύρι. Το μείγμα δεν πρέπει να είναι σαν του κέικ, πρέπει να είναι σαν χοντρά ψίχουλα. Τα σκορπίζουμε από πάνω και καλύπτουμε τα μήλα. Ψήνουμε στους 190β για 45-50 περίπου. Είναι αρκετά γλυκό, αν θέλετε μειώνετε τη ζάχαρη στα μήλα. Επίσης καλό είναι να μην σκεπάζεται μέχρι να κρυώσει( καλύτερα μέχρι να φαγωθεί) για να μείνει τραγανό από πάνω.
 
Η διαφορά στις φωτογραφίες σας φαίνεται περίεργη; Η μεσαία φωτογραφία είναι απο τις πρώτες που έχω τραβήξει, τις πρώτες μέρες του blog και την έχω κρατήσει για συναισθηματικούς λόγους 😄
 
Αυτά είναι τα αγαπημένα κουλουράκια των παιδικών μου χρόνων, αυτά που πάντα έφτιαχνε η μαμά μου. Συνήθως κάνω δύο συνταγές, τη σημερινή με το ούζο την προτιμούν οι παππούδες γιατί τα κουλουράκια δεν βγαίνουν πολύ τραγανά. Στα παιδιά μου δεν αρέσει η αμμωνία και έτσι κάνω και άλλα χωρίς, εφέτος όμως δεν ξέρω αν θα προλάβω να κάνω άλλα.

Υλικά
 
6 αυγά
250 γρ φρέσκο βούτυρο
1/2 φλιτζάνι γάλα
1 1/2 φλιτζάνι ζάχαρη
1/2 ποτηράκι κρασιού ούζο
2 βανίλιες
30 γρ αμμωνία
1 1/2 κιλό περίπου αλεύρι για όλες τις χρήσεις

Διαλύουμε την αμμωνία στο γάλα. Χτυπάμε λίγο το βούτυρο με τη ζάχαρη ρίχνουμε τα αυγά, τις βανίλιες, το ούζο και την αμμωνία. Προσθέτουμε το αλεύρι σιγά σιγά και πλάθουμε μέχρι να γίνει ζύμη μαλακή αλλά να μη κολλάει στα χέρια. Πλάθουμε τα κουλουράκια σε σχέδια που μας αρέσουν. Αλείφουμε με αυγό ανακατεμένο με 2 κουταλάκια νερό. Ψήνουμε στους 180β για 15-20 λεπτά ανάλογα με το φούρνο. Δεν είναι πολύ γλυκά, όποιος θέλει βάζει παραπάνω ζάχαρη. Βγαίνουν αρκετά, τουλάχιστο τρεις φορές αυτά που έχω στη φωτογραφία.


I usually make two different batches of Easter cookies. This one with ouzo is preferred by the elderly, because the cookies are not very crunchy. My kids though don't like ammonia, so I am obliged to make a different recipe for them. This year, I'm not sure I'll have the time to make them...

Ingredients
 
6 eggs
8 oz unsalted butter
1/2 cup milk
1 1/2 cups sugar
1/2 a shot glass of ouzo
2 tsps vanilla
1 oz ammonia powder
50 oz AP flour (approximately)

Dilute ammonia in milk. In a bowl, beat butter with sugar, add eggs, vanilla, ouzo and ammonia.
Slowly add flour and knead until dough is soft, yet not sticky. Shape cookies in desired designs.
Brush with 1 egg, whisked with 2 tsps water. Bake at 350F, for 15-20 min, depending on the oven. These are not too sweet, more sugar could be added to taste. This recipe will yield at least triple the cookies shown in the picture.

Γλυκά, τσουρέκια, κουλουράκια, φτάνει πια, το ζάχαρο μου!
Σας γράφω ένα φαγητάκι με λαχανικά και καρυ που αν θυμάμαι καλά το είχα δει σε μια εκπομπή του Μαμαλάκη. Εγώ το χρησιμοποιώ σαν σάλτσα για μακαρόνια και είναι πολύ αγαπημένη.

Υλικά
σε ότι ποσότητες θέλει ο καθένας,χοντροκομμένα, εγώ έβαλα:

1 κρεμύδι
2-3 καρότα
3-4 κολοκύθια
2 πιπεριές χρωματιστές
1 φινόκιο
1 ντομάτα ψιλοκομένη χωρίς ζουμιά
2 σκορδα
1 κουταλάκι τζίντζερ τριμένο
2 κουταλιές σούπας κάρυ
3 κουταλιές της σούπας γιαούρτι

Τσιγαρίζουμε το κρεμύδι και το σκόρδο και μετά ρίχνουμε τα υπόλοιπα λαχανικά, αλάτι, πιπέρι,κάρυ, τζίντζερ και λίγο νερό. Τα αφήνουμε να βράσουν και προς το τέλος προσθέτουμε το γιαούρτι.
Είναι καλύτερα να μπούν σαν σάλτσα σε χοντρά ζυμαρικά, εμείς τα τρώμε με πένες συνήθως. Καλό είναι να τα ανακατέψουμε με τα ζυμαρικά αλλά στην οικογένεια αρέσει σαν σάλτσα από πάνω. Πάντως είναι νόστιμο και  αν δε βάλουμε το γιαούρτι, νηστίσιμο!
Ένα μικρό πρόβλημα στο μπάνιο και έφτασα στο σημείο να θέλω να γίνω υδραυλικός, πλακάς και ότι άλλο σε μάστορα! Το σπίτι χάος για 1 κομμάτι μπάνιου! Μπου, χου, χου!
Εδώ στα blogs βλέπω χαμός! Θέλω ώρες να προλάβω να δω τις καινούριες δημιουργίες σας
Ένα γλυκάκι νηστίσιμο έκανα και ιδού:

Υλικά
1 ποτήρι λάδι
1/2 ποτήρι καρύδα
3 κουταλιές σούπας γεμάτες ζάχαρη
1 κουταλάκι μπέικιν πάουντερ
αλεύρι όσο πάρει να γίνει μια μαλακή ζύμη
σιρόπι
1 1/2 ποτήρι ζάχαρη
1 1/2 ποτήρι νερό
1 βανίλια

Ανακατεύουμε όλα τα υλικά μέχρι να γίνει μια ζύμη που να πλάθεται. Τα ψήνουμε για 15 λεπτά στους 200β. Τα βουτάμε στο σιρόπι και τα πασπαλίζουμε με καρύδα. Εγώ τα βουτάω σε ένα μπολάκι με καρύδα.Όταν ψηθούν μοιάζουν σαν τους κουραμπιέδες (τουλάχιστο αυτούς που φτιάχνω εγώ) λίγο ευαίσθητοι. Σιροπιάζονται όμως εύκολα χωρίς απώλειες. Τα μισά τα σιρόπιασα κρύα και τα υπόλοιπα επειδή δεν μπορούσα να περιμένω τα σιρόπιασα ζεστά. Δεν είδα καμιά διαφορά. Βέβαια εγώ δεν τα θέλω και πολύ σιροπιασμένα. Επίσης δεν είναι και πολύ γλυκά. Όποιος θέλει, βάζει στη ζύμη λίγη ζάχαρη παραπάνω.